De rhynsburger leister: zingende 38 nieuwe en 13 weinig bekende zoo menuetten, airs, herders als minne-zangen; teedere en aardige vryagien; lenthe- zoomer- en morgen-zangen

De Klagende Pallas.

Stem: Ai! Schoone Nimph, aanziet een Magtig Koning.

1.

WAar is myn Roem? Waar is myn Magt gebleeven?

Ik zie my thans veragt

En Plutus is in myne Plaats verheeven;

Die geeft zyn' Wetten Kragt,

Daar zyn Metaal hem maakt zoo veele Slaaven.

Hy word gediend, gevierd, geëerd

Om 't Goud, dat ieder-één begeerd

Meêr dan myn' Gaaven.

2.

ô! Blinde God, die, van 't Geluk gebooren,

[p. 86]

 

Alle Eer onwaardig zyt,

 

Door u, door u heb ik myn' Magt verlooren;

 

Elks Hart is u geweid.

 

Al wie my eerd schynd gy veeltyds te haaten;

 

Hy moet juist zyn van u bemind,

 

Of Deugd en Wysheid is maar Wind,

 

Geen Konst kan baaten.

 

3.

 

Een, die gy hebt begunstigd met uw' Giften,

 

Die, Dwaas en lomp en dom,

 

't Gemeen niet van Byzonder weet te schiften,

 

Spreekt door zyn Geld, schoon stom,

 

Een Taal, die hem, by min verrykte Zotten,

 

Verstandig zyn doed; Daar ze een Man,

 

Die Wys op Goud niet roemen kan,

 

Als Dwaas bespotten.

 

4.

 

Fabricius, dien Zuil der Roomsche Staaten,

 

Was arm, maar niet veragt;

 

Niet een Romein bestond hem ooit te haaten:

 

Toen had myn Luister Kragt.

 

Maar nu, helaas! is 't uit met myn vermoogen;

[p. 87]

 

Men eerd de Geld-God om 't genot

 

En 't arm Verstand strekt elk ten spot,

 

Spyt al zyn poogen.

 

5.

 

Dog, laat het Kroost van Midas my niet eeren;

 

't Zoek Plutus vry uw' Gunst,

 

Zy zullen dus myn' Gaaven ook ontbeeren.

 

Geen Weetenschap, nog Kunst,

 

Zy hen ten Deel, die steeds na Rykdom haaken

 

En niets meer zoeken, buiten dien;

 

Zy zullen zelfs het Wit niet zien

 

Dat Wyzen raaken.

 

6.

 

Een, die de Deugd en my heeft tot Vriendinnen,

 

Behoefd geen Schatten. Neen;

 

Hy is vernoegd en vry van Ziel en Zinnen.

 

Hy ziet door Zaaken heen

 

Waar in een Dwaas zig dikwils vind verleegen;

 

Die dan voor Geld graag Wysheid had.

 

Dog, 'k geef myn Gaaven voor geen Schat,

 

Maar als een Zeegen.