De rhynsburger leister: zingende 38 nieuwe en 13 weinig bekende zoo menuetten, airs, herders als minne-zangen; teedere en aardige vryagien; lenthe- zoomer- en morgen-zangen(ca. 1785)–Anoniem De rhynsburger leister– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 47] [p. 47] De droomende harder. Stem: Myn Daphne durft gy met uw' Schaapen. Of: Vrinden, zou men niet vrolyk weezen. 1. ALs Damon in de Schaduw rusten, Terwyl de Zon op 't hoogste was, Zyn Vee den graagen Honger blusten En schoor het malsze Klaaver-Gras. Zyn Vee, enz. 2. Had hem de Sluimer-zugt bevangen, Niet doende als denken op de Min, Wyl die zyn Hart met Smert kon prangen, Door de Afkeer van zyn' Harderin. Wyl die, enz. 3. Zyn' Zinnen, door elkaâr aan 't maalen En overrompeld door een Droom, Dagt hy zig wel te zien onthaalen Door zyn Clorinde, vry van schroom. Dagt hy, enz. [pagina 48] [p. 48] 4. 't Geval gaf juist dat zy haar' Schaapen Dreef na de Plaats daar Damons Vee (Terwyl hy zelve lag te Slaapen) Ging graazen en zyn' Lust voldeê. Terwyl hy, enz. 5. Zy zag hem en kwam naader treeden, Daar zy, uit zyn Verliefde Mond, Tot haar Verwond'ring, deeze Reeden, Ten blyk van trouwe Min, verstond. Tot haar, enz. 6. Ach! (sprak hy, Droomende,) Voogdesze Van myne Ziel, 'k ben nu gerust, Gy van myn' Zinnen Meesteresze; Gebiê, ik volg uw' Wil met lust. Gy van, enz. 7. Als gy me uw' Weêr-Min hebt gegeeven, Volmaakte, wensch ik niet meêr, dan Dat wy te zaam Verëenigd leeven In 't Echt-Verbond, als Vrouw en Man. Dat wy, enz. 8. Ja, ja Clorinde, ja, myn Waarde, Geloof my, 'k heb u nooit Bemind Dan om dien besten Staat op Aarde [pagina 49] [p. 49] Met u te smaaken, Eens gezind. Dan om, enz. 9. Clorinde, die nooit kon gelooven Dat Damons Vreyen was opregt, Maar dat hy slegts zyn Gloed wou dooven, Heeft toen haar' Min hem toe-gezegt. Maar dat, enz. 10. Zy liet hem in dat zoete Slaapen, Maar, door de Min reeds overmand, Dreef zy haar wit gewolde Schaapen Van deeze na eene and're kant. Dreef zy, enz. 11. Ach! welken Droom heeft my Bedroogen, Sprak Damon, toen hy was ontwaakt. Ik zie dan al myn Vreugd vervloogen, Maar niet myn' Min, die altyd Blaakt. Ik zie, enz. 12. 'k Gaâ myn Clorindes koele Zinnen Op Nieuws weêr toetszen. En hy had Als toen zeer ligt een Hart te Winnen 't Geen hy reeds door een Droom bezat. Als toen, enz. Vorige Volgende