Reijnsburchs angier-hoff
(1641)–Anoniem Reijnsburchs angier-hoff–
Auteursrechtvrij
[Folio L1r]
| |
Stemme: Blijschap van my vliedt.1.
KOmt hier van u Loff // Sangh-Goddinnen spoedich,
Helpt mijn singhen 'tLoff // der Vrouwen seer goedich,
Een Vrouw die den Heer // van herten gaet vresen, Ga naar margenoot+
Die komt Loff, en Eer // als ons seyt ghepresen
Salomon ghemeen // en klaer gaet verbreen
In syn by-Spreucken ons seyt,
Als hy dertich een // seyt met goede re'en,
En op meer plaetsen uyt-leyt,
Dat door d'Eerbare Vrouwen // werdt de Eer behouwen, Ga naar margenoot+
Sijn een Kroone voor haer Mans,
En noch seyt hy vol trouwen // dat door haer werdt ghebouwen Ga naar margenoot+
'tHuys vol aller Deughden glans.
I I.
Wie een Vrouw deughtsaem // heeft hier in de Werelt, Ga naar margenoot+
Die is aenghenaem // schoonder als beperelt;
Want syn herte derft // op haer deught verlaten,
Door haer hy be-erft // komt tot hooghe Staten; Ga naar margenoot+
Haer handt sy uyt-reckt // tot den Armen streckt,
En thoont haer hulp soo 't behoort; Ga naar margenoot+
Haer mondt Wijsheyt spreckt // en haer tongh ontdeckt, Ga naar margenoot+
Brenght heylsame Leere voort,
Als Salomon gaet schrijven // sy haten 'tquaedt bedrijven,
Waerdich is haer Loff verheft;
Gheen net vercierde lijven // noch gheen rijckdom der Wijven,
Maer de Deught 'tal over-treft.
I I I.
'tLoff dat haer toe-komt // kan gheen tongh verkonden,
Hoe hoogh men haer romt // sy zijn meer bevonden;
Neeringh door haer bloeyt // 'tgaet van haer niet wijcken, Ga naar margenoot+
Maer stadich meer groeyt // haer gaet-men ghelijcken
By een Schip ghelaen // dat van veer komt aen Ga naar margenoot+
Met Neeringh, seyt Salomon,
Syrach doet vermaen // en wil hoogher gaen,
Ghelijckentse by de Son, Ga naar margenoot+
Die d'hooghe Hemels Zalen // verciert met hare stralen,
Soo vercieren sy haer huys;
Noch gaet hy meer verhalen // dats' niet zijn te betalen
De oprechte Vrouwen kuys.
| |
[Folio L1v]
| |
I V.
Ga naar margenoot+ Syrach haer oock stelt // onder d'Lofbaer stucken,
Ghelijck hy vermelt // en klaer gaet uyt-drucken;
Ga naar margenoot+Want sy brenght tot nut // des Mans goet en have,
Is een troost en stut // een Edele gave;
Als een Lampe klaer // op den Kandelaer,
Ga naar margenoot+Die 'tgheheele huys verlicht;
Soo zijn oock voorwaer // de Vrouwen Eerbaer,
Die yder in deughden sticht;
Sy zijn de jonghe Jeughden // eenen Spieghel in deughden,
Voedt haer Kinders op in lust;
Ga naar margenoot+Sy zijn haer Mans een vreugden // maeckt haer als den verheughden,
Leven vrolijck, wel gherust.
V.
Wel dien, die hier heeft // een goe Vrouw ontfanghen,
Ga naar margenoot+Hy gherustich leeft // noch wel eens soo langhen:
Niet liever en is // gaet Syrach voor-draghen,
Ga naar margenoot+Dan een Vrouw ghewis // die Godt gaet behaghen;
'tGoudt hoe hoogh gheacht // en 'tGhesteent vol pracht,
Is voorwaer soo waerdigh niet;
Want 'tEerbaer Gheslacht // der Vrouwen bedacht,
Ga naar margenoot+Is het kostelijckste; siet,
Waerdigh zijn sy te kroonen // met Lauwerieren schoonen;
Neen, haer Loff noch hoogher klimt:
Godt sal 't haer wel beloonen // in den Throon aller Throonen,
Met een Kroon die eeuwigh glimt.
Uyt Liefd' bestaen.
Neemt waer u tijdt. |
|