|
| |
| |
| |
Catwijck op den Rhijn Verklaringhe van den Intrede. Op de Vraghe:
Beeldt af in u Intree, wat Koninghen verkreghen
Meest victory op aerdt, door Krijgh in Oorlochs plegen?
Voeght noch een Volck hier by, die Tyrannich en wreet,
Doode haer naeste bloedt, den sin hier van verbreet.
OM af beelden te recht, wat Koninghen verkreghen
Meest Victory op Aerdt, door Oorloghs kloeck beleyt,
En pleghen in den Krijgh? soo stel ick onversweghen
Koninck Philippus eerst, wijdt vermaert, wordt gheseyt
Op Aerdt naeuw sijns ghelijck in den Oorlogh verbreyt;
Van Macedonien was hy Koninck wilt weten,
Hy bracht Athenen sterck tot sijn ghehoorsaemheyt,
Ende heeft Griecken oock met den Swaerde verbeten,
Polensen, Letariers, die heeft hy heel versmeten,
Ontelbaer Rijcken schier, won hy naer ende veer:
Alexander nu volght, die dient hier niet vergheten,
Magnus sijn toenaem was, kreegh door Oorlogh veel eer,
Fryballen, Gothen-Landt, Egypten, ander meer,
Die hy al met 't Swaerdt kreegh door eendracht vast gebonnen,
Hy heeft het vierde-paert van de Wereldt ghewonnen.
CArel Martellij vroom, een wijdt vermaert groot Koningh
Al van Vranckrijck ghekroont, die menigh Saraceen
Met ghewapender handt hieldt uyt de Fransche woningh,
Drie hondert duysent schier, bracht hy daer in 't gheween,
Die met den Swaerdt versloegh, 'tis de Christenen een
Victory groot gheweest, soo de Schrijvers verhalen:
Puppimus sijn Soon, die komt hier nu aen-treen,
Die Bey'ren, Sacxsen sterck, heeft ghebracht sonder falen
Tot sijn ghehoorsaemheyt, dees Koningh gingh niet dwalen
Teghens d'Italiaen, met swaren Ooreloch,
Maer hieldt de overhandt, de Turcken t'eenemalen
Meende de Christenheyt te overvallen, doch
Laduslaus Koningh was van Polen, die 't bedroch
Der Turcken wederstondt, gingh de Christ'nen bevryen,
Veel duysent bleeffer doodt, d'ander moest' na Turckyen.
| |
| |
DVs stellen wy hier noch den Vader (hier ter percken)
Van Keyser Carel kloeck, die soo menigh sterck Landt
Van d'Indianen won, door sware Oorloghs wercken,
Philippus is sijn Naem, oock een Borgoenschen plant.
Dit 's Heyndrick de Borbon, men docht hy moest' van kant,
Doe hem het Fransche Rijck van sijn vriendt was ghegheven;
'tStont al teghen hem op, met ghewapender handt,
Maer als een strijdtbaer Heldt, heeft hyse selfs verdreven,
Ende won Vranckrijck schoon, noch meer Tochten verheven
Deed' hy Victorieus, daer hy moedigh om stree:
Nu komt de Sweedtse Croon, een Koningh vroom van leven,
Die soo menigh sterck Vorst, ofte Graef, strijdt aen dee
Al in het Duytsche Rijck, daer hy won menigh Stee,
Gheeft slaghen ontalbaer, Victorijen bekommen;
Adolfus daden zijn met mijn mondt niet te nommen.
OM dit nu andermael, na den eysch af te beelden,
Van 't gheen 't Angiertjen vraeght, openbaer ons secreet;
'k Wou de Goddin hier op, mijn wat Wijsheyt mee deelden:
[Voeght noch een Volck hier by, die Tyrannigh en wreedt,
Dooden haer naeste bloedt, den sin hier van verbreedt.]
Den eersten moorder boos, Cain, stellen wy vooren,
Die sijn Broeder versloegh, soo ghy siet met bescheet.
Dit's nu Abimelech, die-men wreedt sach door-booren
Tseventich van sijn Broers, op een Steen, droef om hooren,
Om dat hy hebben sou, Gear 't Koninckrijck schoon,
Siet, en aenschoutse nu, die het leven verlooren.
Joram die komt hier oock, die sijn Broeders gingh doon
Tot ses al in 't ghetal, die daer legghen ten thoon,
Die hy tyrannigh, wreedt, ombracht al met verstranghen;
Sulcke moordenaers wreedt, daer na haer loon ontfanghen.
DIt 's nu Adramelech, ende dit is Sarreser,
Sanheribs soonen boos, die tyrannigh en quaet,
Haer Vader bracht om, elck vlucht dan als bevreser,
't Doode lichaem daer leyt tot bewijs; wel verstaet,
Dit bloedt bestaet wel na, als m' in sich selven gaet.
Athalia seer quaet, die mooght ghy nu aenschouwen,
Die heeft oock om-ghebracht, en ghedoodt obstinaet
Haer gheheel Huysghesin, dat bracht sy in 't benouwen,
Behalven een kleyn Kindt, dat-men haer ginck onthouwen,
't Was van haer naeste bloedt, die sy (Tyrannigh hert)
Vermoordt heeft, en verworght; een Mensch sou schier verflouwen
| |
| |
Over dees Tyrannes, die hier voort-ghebracht werdt;
Dit 's 't doode Huysghesin, vermoordt met pijn en smert:
Een exempel voor ons, heden tot desen daghen,
En schrickelijck om sien, en voor Godt te beklagen.
SIet nu, Sunramus komt, wreedt en seer afgrijs'lick,
Die haer eygen Man heeft Tyrannigh, seer onsoet
Van het leven berooft: 'tis om dencken wel ijs'lijck,
Daer leydt het dood' lichaem, versmoort al in sijn bloet.
Wilt nu bemercken aen, Julia wreedt van moet,
Die 'r eyghen Vader heeft vermoordt al sonder mijden,
Om dat sy hebben sou, het Rijck van Romen goet,
Daerom most hy van kant, en sterven doen ten tijden;
Sy gingh haer doode Vaer, op de Straet over-rijden,
Tarquinius hy hiet, hy leyt ghemartelt daer.
Nero, Tyrannigh wreedt, die en mochte niet lijden
Sijn eygen Moeder hier, hy vermoordese klaer
Met twee Wijven van dien, O wreede moordenaer !
Ghelijck ghy hier mooght sien aen dees Doo'n onbesweecken,
Hy heeft sijn selfs daer na, als een Tyran doorsteecken.
Liefd' moet Bliicken.
|
|
Auteursrechtvrij