Reijnsburchs angier-hoff

Der Pijn-Appel aenkomste, tot de Roode Angieren.

NOyt lieffelijcker tijdt, noyt lieffelijcker stonden,
Kan mijn verdraeyde Tongh, als nu te recht vermonden;
Want noyt op soo een Feest, en heeft mijn swack ghemoedt,
De Tonghe eens gheroert, de Konst yetwes ghevoedt;
Noyt isser in mijn tijdt, een Chaerte uyt-gheschreven,
Die sulcke Prijsen wou tot loon, voor moeyte gheven,
Als ghy doet, Rood' Angier, in u Abdy vermaert,
Die van oudts is ghesticht, soo Fama ons verklaert:
Nu sal de vlugghe Faem, met hare vlugghe vlercken,
V Lof noch blasen uyt, dat yder een kan mercken
Dat ghy de Rede, naest de ware Godsdienst houdt;
En veel waerdigher acht, als Peerel ofte Goudt:
Ghy zijt waerdigh ghekroont, nae Reden-rijcx manieren,
Van ons, Uyt Liefd' ghepijnt, met Pallem en Laurieren.

Uyt Liefd' ghepijnt. J. C. Vermeer.