Reis van Jan van Mandeville

Van dat lantscap ende groot eylant gheheyten jana ende heeft bina twedusent mylen omgaens.

Mer harde bi desen eylande te lidene een luttel vander zee so is een groot eylant ende een groot lantscap, datmen heet jana, dat bi na heeft ij^m. milen omme gaens. Ende die coninc van desen lande is herde machtich ende rike ende heeft onder hem vij coninghen van vij andren eylanden daer omtrent. Dit eylant is wel bewoent ende wel beuolct. Daer wassen alrehande specien ende crude meer oueruloedelike dan elwaer, alse ghenghebare, groffels, naghelen, canele, notemisscatcn ende mastic. Ende die mastic coemt vanden notemisscaten, want also die noot

[fol. 99ra]

is mitten sloesteren van buten bedect tote si ripe is ende dan vte valt, also ist vander note musscaten ende vanden mastic. Herde vele specien ende andre crude wassen in dit lant. Van allen goede is daer grote oueruloedicheit zonder van wine ende daer is vele gouts ende siluers. Ende die coninc van desen lande heeft een rikelijc pallaes ende wonderlike meerre, dan enich ander pallaes van alle der werelt. Want alle die trappen, die daer sijn mede op te gane in die zale ende in die cameren sijn . . . . . gheuierhornict ende viercantich deen van goude ende dander van zuluer. Ende alle die muren van binnen sijn ghedect mit gulden ende mit sulueren platen. Ende in dese platen van suluer ende van goude staen mit verheuenen werke van beelden hystorien

[fol. 99rb]

ende bataelgen van riddren ende hebben alle hoede op haar hooft van dierbaren ghesteynte ende van groten perlen. Ende die zale ende die cameren van desen pallayse sijn alle bouen verhemelt ende ouerwelft mit goude ende mit suluere, so dat niement en mochte ghelouen die oueruloedighe rijcheit, die in dat pallais is, en heeft ment niet ghesien. Ende weet, dat dese coninc is die machtichste vander werelt, want hi heeft dicwille den groten can van cathay in stride verwonnen, die die meeste keyser is die woont onder den firmamente in dese zide der zee ofte in gheen side. Want si hebben dicwille teghen een gheoorloocht om dat die grote can hem woude

[fol. 99va]

sijn lant doen houden ende ontfaen van hem. Mer die ander heeft hem dicwille wel bescudt ende ieghen hem verweert.