Refereynen ghepronunchieert opte intreden binnen der stede van Delft
(1581)–Anoniem Refereynen ghepronunchieert opte intreden binnen der stede van Delft–
Auteursrechtvrij
[Folio N2r]
| |
Refereyn op de Uraghe.O dat ick konde een slot voor mijnen mont hanghen
Ende die vast verseghelen aen mijn wanghen
Ga naar margenoot+Dat mijn tonghe my gheen schade en deden,
So mochtmen my in mijn woorden niet vanghen
Ga naar margenoot+Spreeckt den Wijseman wel in zijn ghebeden
Hy prijst seer met hart ende monde mede
Die met zijn spreecken niemant schade en doet,
Dauid zijn ghebedt oock wel tot Godt verbrede
Op dat hy zijn tonghe vn bedroch behoet
Ick acht hem bouen allen wijs ende vroet
Die te passe can swijghen ende spreecken
Dat is een swaere saeck ende oock seer goet
Diet can doen wert by seer wijse vergheleken
Sulck een voorsichtich man schuwet veelghebreken
Wel hem die daer in is gheexerceert inder ieucht
Dickmaels is tverstant aende reden ghebleken
Tbedwangh der tonghen is swaer, maer een groote deucht.
Tswaerste ende beste in swerelts ronden
Dat door smenschen verstant oyt is gheuonden
Is datmen de tonghe wel can bedwinghen
De Heydenen wt der natuer verstonden
Dat sulcke alle wijse te bouen ghinghen,
Cato een Philosooph die can voortbringhen
Veel leeringhen die tverstant hem openbaerden,
Ende leert wt de natuer sulcke dinghen
Diemen noch huyden sdaeghs hout van grooter waerden,
Ga naar margenoot+Hy seyt, de beste deucht diemen mach aenvaerden
Is de tonghe vvel scharp in dvvangh te houden.
Iae naest Godt in eeren hy die verclaerden
Die heur tonghen wel recht bedwinghen souden,
Die so spreeckt en swycht dat hem noyt berouden
Ick hoop thart is gherust en raept gheneucht,
Veel gheleerden eertijts op die leeringh bouden
Tbedwangh der tonghen is swaer, maer een groote deucht.
| |
[Folio N2v]
| |
Iesus Syrach een voorbeelt van alle wijsheyt
Ga naar margenoot+Heeft den tonghe sulck een breydel bereyt
Datse van niemant moet vertellen eenich quaet
Hooren en swyghen schaet niet so hy seyt
Maer wat schandelicx nae te segghen brenght haet,
Datment oock voor den vrunden heelt is zijn raet
Alsment met goeder conscienty can swijghen,
Hebt ghy wat ghehoort dat met v steruen laet
Ghy sult daer van niet bersten off schade crijghen
Maer reden, die wt der Narren herten stijghen
Breken voort als wt een iongh ontijdich kint,
Tot haer reden salmen de ooren niet nijghen
Want sy zijn als lecke vaten alsmen beuint
Mer een vernuftich man hem beter versint,
En verwacht zijnen tijt, is dat niet een vreucht?
Sijnen mont heeft hy int hert, dies wert hy bemint
Tbedwangh der tonghen is swaer, maer een groote deucht.
Prince.
Dauid een Prince nae Godts hart, en behaeghen
Ga naar margenoot+Hoortmen dickmael ouer quade tonghen claghen
Die Godts volck met loghen veel moyten maecken,
Die veel calt die lieght veel tot allen daeghen,
Hoe soude die an eer off wijsheyt gheraecken
Die veel calt vergrijpt hem in veel saecken
Waer door hy hem selfs meer als ander defameert,
Een clapperijghe tonghe machmen wel laecken
Die menich mans eer hebben gheuioleert,
Mer die zijn tonghe so bedwinght, ende regeert,
Datse niet schadelicx en brenght op de baen,
Met recht wart hy ghepresen en gheexalteert,
Als de natuerlijcke vernuft can verstaen
Dit is tswaerts ende beste nae mijn vermaen
Dat ghy met smenschen verstant grijpen meucht,
Hy is cloeck die arbeyt om dese wech te gaen
Tbedwangh der tonghen is swaer, mer een groote deucht.
|
|