Refereynen ghepronunchieert opte intreden binnen der stede van Delft
(1581)–Anoniem Refereynen ghepronunchieert opte intreden binnen der stede van Delft– Auteursrechtvrij
[Folio H4v]
| |
Refereyn op den Reghel.
| |
Een Liedeken.T'Landt is vol siluers ende goudt
Haer schat en is gheen ende
Het is oock vol waghens, en paerden stout
Afgoden van hout, ende oock iong en oudt
Haer daer toe wende
Die Heeren buyghen haer knien daer voor
En die menschen gheuen daer ghehoor
Aldus zijn sy sodt, biddent aen voor Godt
Hy gater op smalen
Den ouden podt, is noch niet verrodt
Maer het groote lodt, en t'ouerschodt
Sal haer dan falen.
Vanden verschrickelijcken wtganck ende doot
| |
[Folio I1r]
| |
Der gheender die teghen Godt en zijn woort seer groot
Ghesproken sonder noot, gheleeft, ende oock ghedaen
Ende ghestreden hebben, so ons die schriftuer bloot
Ondeckt, als van Cain, die zijn broeder sonder beraen
Doot gheslaghen heeft, van Godt ghestraft, dat hy moet gaen
Die vreemde paen, daer nae heeft Godt wtgheroeyt
Den gantschen aertbodem, datter niet en bleef staen
Dan, Noë, met den zijnen, die daer hebben ghebloeyt
Want die gantsche werelt, heeft God al tsamen ghesnoeyt
Met het water hooch ghevloeyt, door zijn woort crachtich
Van Sodoma, Gomorra, heeftet God oock ghemoeyt
Datse den vromen Loths woorden versmaden warachtich
Daer om heeft Godt met vyer vanden Hemel versmachtich
Vijff steden onsachtich, verbrant ende verdreuen
Om datse de boosheyt, noch waren, deelachtich
Want God haet den menschen, die booslick leuen.
Maer in Ephraim, is afgodery
Israel is een bouffinne
Sy en dencken niet met herten bly
Te bekeeren sonder cy, maer sy gaen altoos vry
Alst was int beghinne
Haer hoerachtich hert dat is seer boos
En haer leuen, is nu en altoos
Contrarij Gods woort, vry onghestoort
Mer sullen gheen prijs halen
Als dat Rapoort, dan coemt aen boort
Sal werden ghehoort, het bly accoort
Sal haer dan falen.
Die gantsche Schriftuer, is doch vol van Gods plaghen
Om, die sonden, der menschen, die God mishaghen
Ons tot een voorbeelt, ghedraghen, ende te aenschouwen
Die Heere slaet, alle eerst gheboren, in dien daghen
Ende verdrenckt iammerlick, Pharao, int benouwen
Inde roode Zee met zijn volck, wilt dit onthouwen
Ick moetet ontfouwen, dat op veelderley manier
Die zijn ghestraft die de God Israels niet betrouwen
Met den onuersienighen doot, swaert, hongher en vyer
Chore, Dathan, Abyron, oock met al haer quartier
Leuendich alhier in die aerd, ghedeckt en verslonden
Die Ioden wt Egypten, ghetoghen ghesont en fier
Ses mael hondert duysent mannen hoort mijn vermonden
Die strijtbaer, (sonder wijuen en kinders) gheuonden
Waren, naer Schriftuers oorconden, zijn al doot ghebleuen
| |
[Folio I1v]
| |
Om datse Gods woort, altoos teghen stonden
Want Godt haet den menschen die booslick leuen.
Ierusalem ontwaeckt met vlijt
Wilt God doch vresen
Off anders so sult ghy werden subijt
Hier in die werelt wijt, en in dat Hemels crijt
Moecht ghy niet wesen
Daerom en is gheen beter raet
Dan dat ghy nv die sonden laet
Hier int aertsche dal, groot ende smal
Op dat wy niet en dwalen
Dus looft hem al, die Adams val
Repareren sal, een bly gheschal
Sal dan niet falen.
Prince.
Prince bouen alle Princen, en Heeren ghepresen
Die wy moeten, bouen al, datter is vresen
Die ons can ghenesen, op dat wy bidden Rechtevoort
Om hem ghehoorsaem, te zijn, also wy lesen
Van Samuel int boeck der Coninghen onghestoort
Daer hy spreeckt onghehoorsaem te zijn Gods woort
En niet met accoort, te volghen en begheren
Sy een affgodery, die ghehoorsaemheyt versmoort
Die moet Gods vriendtschap, dickmaels deruen, en ontberen
Daer-om vertreckt niet, v tot den Heer te bekeren
Want int verseren, breeckt zijnen toorn wt snel
En zijn wrake en cont ghy als dan niet weren
Als hy v sal bederuen, dus vliet die sonden fel
Neempt exempel aen die gheen die waren rebel
Met een goet opstel, vreest Godt, altoos met beuen
Verlaet alle boosheyt, ende ghelooft, in God wel
Want Godt haet den menschen die booslick leuen.
Prince.
Prince laetet quaet, en doetet goet
Dats Gods behaghen
Van sonden afwijcken en doen boet
Is offerhande soet, al met een recht ghemoet
Wilt daer na iaghen
God haet den menschen haer boosheyt
Wt liefde bestaet, sonder loosheyt
So sal den Heer, v gheuen meer
En v wel betalen
Ghy crijcht v begheer, dus neemt een keer
Onthout die leer, v goet gheweer
Sal dan niet falen.
Haet is quaet. |
|