Randstad 11-12

[p. 221]

Dick Higgins
Constellaties

Een willekeurig aantal spelers kan deelnemen aan Constellatie Nummer Vier. Elke speler kiest een geluid, dat voortgebracht wordt op enig voor hem beschikbaar instrument, met inbegrip van de stem. Het geluid moet een duidelijk omschreven kloppende inzet hebben en een afloop, die langer is dan een seconde. Woorden, krakende en ritselende geluiden, bijvoorbeeld, worden uitgesloten, omdat ze meervoudige inzetten en aflopen hebben. De spelers beginnen op het ogenblik dat zij zijn overeengekomen, klaar te zijn. Iedere speler brengt zijn geluid zo doeltreffend mogelijk voort, bijna gelijktijdig met de geluiden van de andere spelers. Zo gauw als de laatste afloop weggestorven is, is het stuk voorbij.

(New York City, juli 1960.)

Nieuwe Constellatie (Constellatie No. 7)

Een willekeurig aantal spelers maakt een afspraak over een geluid, bij voorkeur vocaal, dat zij zullen voortbrengen. Als ze klaar zijn om op te treden, brengen zij allen de geluiden tegelijkertijd voort, snel en doeltreffend, zodat de uitvoering zo kort mogelijk duurt.

(Boulder, Colorado, oktober 1960.)

Muziek voor strijkinstrumenten

1.	Vele extra snaren kunnen aan conventionele strijkinstrumenten worden bevestigd voor de uitvoering van dit stuk. Elke uitvoerder gebruikt een instrument. Elke speler heeft een bot mes. Een lieftallige dame treedt als scheidsrechter op.
2.	Op een teken van de lieftallige dame snijdt en verwijdert iedere speler zo lawaaiig en zo snel mogelijk de snaren van zijn instrument, zonder andere toerusting te gebruiken dan zijn handen en zijn mes.

[p. 222]

3.	Wie het eerst klaar is krijgt een zoen van de lieftallige dame, wat voor de andere uitvoerders het teken is om te stoppen met spelen. (nov. 1963)

Dick Higgins (1938), Danger Music No. 17. Fluxus Festival, Wiesbaden, 1962.
The French Revolution (1955), Stacked Deck (1958), ontmoet Kaprow in '59. Huwt Alison Knowles in 1960. The Flaming City (film, '60-'62), Inroods Rebuff'd ('62), bij Living Theatre in New York, komt naar Europa: Fluxus Festival Wiesbaden, Moving Theatre Amsterdam, '63 Turkije en in de V.S. het Yam-Festival, laat Fluxus vallen en sticht ('64-'65) The Something Else Press. 1964: Hrusalk, 1965: Celestials, The Tart.
‘Als je gevraagd wordt wat je doet, kan je alleen maar uitleggen “iets anders”. Nu doe je iets groots, dan doe je iets kleins, dan weer iets groots, dan weer iets kleins. Het is altijd iets anders. We kunnen over iets praten, maar we kunnen niet iets praten. Het is altijd iets anders. We mogen hier best de nadruk op leggen. Het gebeurt toch, nietwaar? In feite zou iedereen kunnen deel uitmaken van dit Iets Anders, of hij het weet of niet. Iedereen is het.’ Foto Hartmut Rekort.