Raam. Jaargang 1971(1971)– [tijdschrift] Raam– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 7] [p. 7] Manuel Kneepkens Gedichten tuin van eetlust op koele zomeravonden als de familie smakkend tot zich nam groene haring, gevolgd door slierasperges in botersaus biefstuk, salade, pommes frites, en toe aardbeien, slagroom, mocca en vanille dan deinden zij, de tantes, als pioenrozen, als zwaargassige ballonnen op hun steel, of de golfslag van hun lacherigheid in alle malse borsten koerde hoorbaar wagner zo dronken zij wijn na wijn tot elk hoofd paus pius twaalf leek in het Heilig Jaar zo bleek! tenslotte nam dan oom na oom, stomdronken, afscheid en van elke tante wiegelde het romig achterwerk weg alleen de nacht bleef over, die hele oude dame die pauwblauwe waaier voor de eenzame glimlach van het heelal god van de vlinders, dan sliep je! de ramen open, kostbare dromen ten prooi [pagina 8] [p. 8] wij slurpen koffie aan de oevers van de Styx motten neuriën psalmen in onze maatconfectiepakken hoor, geroddel over nicht Helena augustus liftend doorgebracht met een Trojaan ‘... en nu gaat zij weer dapper naar de H.B.S., alsof het doodgewoon is...’ Haar glimlach is kalm en zij denkt niet meer aan Paris maar oefent schoolslag in het overdekte traag als Leda's zwaan Hector intussen, geel suède satan in Mercedes-Benz splintert de spiegelruiten van het belendende perceel de ivoren koppen van de zee tuimelen naar buiten, de zeer hoge hun monocles met bloed bespat Ik, phoenix, ben een mogendheid, die elke oorlog herrijst, steeds fierder uit zijn golf van as krot of paleis, het geeft niet waar ik vogel [pagina 9] [p. 9] the party grootindustrieëlen schoven giechelend kanonnen onder de rok van bertha krupp glinsterende kaleidoscopen van het komend kwaad en daar dan ook bereden negerlippen saxofonen jankte van genot de mexicaanse hond en buster keaton won al capone, en al capone mussolini krijsend: ‘Charleston, charleston, wij dansen deN Charleston!’ zo viel de nacht over allen als een gangster stijf van pommade het gladgekapt haar, en op elke das een briljant, en de melkweg een bleke stommefilmster vader, moeder MADE IN GERMANY al jullie nachtegalen! [pagina 10] [p. 10] een lady de zee zwelt aan de erker van haar oor geluidloos (een overrijp kadaver in een glazen kist) bomkraters gapen in de boulevard zo doodgemoedereerd zo luieren de dagjesmensen, ieder in zijn eigen kuil de dame bestelt haar koffie, maar de ober tuimelt van zijn voetstuk, een hoge officier gelijk vals wisselgeld zijn rinkelend gebit men voert haar af, die bleke mata hari een half slagroomtaartje laat zij eenzaam achter men executeert haar met een nekschot, weinig eervol Vorige Volgende