Raam. Jaargang 1970

[p. 50]

Jan Elemans
Vermeulen sr.

Hij was
een welbespraakt man
als hij sprak
voor de kleine boeren
over zijn grote idealen
schudde zijn haardos
van de geest
die de veertigjarige
tegemoet woei uit
Quadragesimo Anno.

Nu wordt
de kuif van
zijn weerbarstig gelijk
ieder jaar dunner
schemert zijn kletskop
er met de dag
duidelijker doorheen
wordt de kerkgang
langzaam een last
slaapt hij
onder de preek
de kin op zijn pro
ecclesia et pontifice.

[p. 51]

 

Als hij

 

naar buiten gaat

 

naar de Italiaanse populier

 

zet hij zijn hoed op

 

tegen de tocht

 

het groot waaien

 

boven zijn hoofd

 

gaat hoog

 

over hem heen

 

hij kijkt pijn

 

lijk naar beneden

 

het gaat moeilijk

 

het duurt lang

 

het doet zeer

 

dat na

 

drup

 

pelen

 

van re

 

rum

 

no

 

 

 

va

 

rum.