Politieke balladen, refereinen, liederen en spotdichten der XVIe eeuw

Refereyn.

O schoone Maeght, die sonder eenich bezwijcken,
In alle cronijcken, wert gheexalteert,
By wien is 't dat men u sal moghen ghelijcken?
t'Allen tyden hebt ghy, binnen des weerelts wijcken,
Boven alle andere hooghe ghefloreert;
Maer u schoon, claer ghesichte es nu ghecorrumpeert,
En door verblentheit siet men u borghers myncken.
Tfy u, die u zelven zo zeere hebt verneert,
Dat ghy eenen ballynck u herte hebt gaen schyncken,
Ick en zoude voorwaer sulcx noyt hebben connen dyncken,
Dus al en vreest ghy niet dat u yemant met brillen can netten,
Oft u quade humeuren uten hoofde doen zyncken;
Gods straffe die zoude u wel den bril opsetten.

Als ic my dies aengaende bet hebbe beraên,
Zo hebbe ic verstaen de redenen der saecken,

[p. 227]

 

Als dat ghy van auden tyden hebt gheweest bevaên

 

Met cranck ghesichte, dwelck voortijts heeft ghedaen

 

Eenen Medicijn, welc dijn cranckheit quam slaecken

 

Met eenen bril, die hy constich dede maecken,

 

Waer deure ghy langhen tijt hebt ghekeken.

 

De wyle die stont op ulieder caecken,

 

En wist ghy te cauten van gheen ghebreken;

 

Soo wie den mondt toe heeft en can niet spreken.

 

Daerom al heeft men u zien aen den terre besmetten,

 

En sonder achterdyncken uwen nuese te verre zien steken;

 

Gods straffe die zoude u wel den bril opsetten.

 

 

 

Helpt ghy u niet in tijts, zo comt ghy in dangier,

 

Jae, ic duchte schier dat u hulpe sal falen,

 

Om 't breken des brils te verachten, ghy zijt te fier;

 

Nochtans die se maken can die woont zo verre van hier,

 

Men zouden qualic cryghen om wel betalen.

 

De wyle comt blentheit dijn ooghen deurstralen,

 

Dwelc is te beduchten, en vaert ghy nu dan?

 

Compt ghy onder Albanoysen, Spaingaerts of Walen?

 

Wie blent is sonder herte, die is een aerm man,

 

Dus wies ic in de zaecke bemercken can,

 

Ghy brout voor u zelven zeer vremde brouwetten.

 

Crijght ghy door het dryncken quaet ghesichte daer van;

 

Gods straffe die zoude u wel den bril opsetten.

 

 

 

Princelicke stadt, bidt God sonder swichten

 

Dat hy wil verlichten u blentheit, groot boven maten,

[p. 228]

 

Op dat ghy zoo mueght ghebruycken u inwendige gesichten,

 

Dat ghy daer deure alle herten mueght stichten,

 

En de gherechticheit gheessins meer verlaten.

 

Studeert niet tot 't vergaren van ghelt of ducaten;

 

Maer tot 't guent dat 's lants welvaert magh ancleven,

 

Oft anders soo comt ghy in Gods verwaten,

 

En dijns selfs ruyne sal u commen beneven

 

Al 't quaet, dwelck door u toedoen wordt bedreven,

 

Dwelc ghy aet gheschiên, en niet en wilt beletten.

 

Eyst dat ghy in u blentheit wilt blyven sneven;

 

Gods straffe die zoude u wel den bril opsetten.’

 

 

 

1580.

 

Ghedruct als 't voorgaende.