Politieke balladen, refereinen, liederen en spotdichten der XVIe eeuw
(ca. 1840)–Anoniem Politieke balladen, refereinen–
Auteursrechtvrij
[pagina 205]
| |
Liet.Op de wyse: Van den Prince van Conde.
Ghendsche Leeuwen, uut blamen
Bekeert uliên nu zaen;
Den Conync naer betamen
Wilt wesen onderdaen,
Oft uliên zal verraden
Orainge, boos en fel,
Oick weeren Gods ghenaden,
Zoo 't haest zal blijcken wel.
Hy doet nu 't volck wijs maken,
Desen boosen bloet-hont,
Hoe 's Conyncx volc ter wraken
Voor Ghendt ter zelver stont
Quamen, om al te dooden:
Mans, wijfs, kinderkens cleyn.
Het was anders gheboden
Deur Gods ghenade reyn.
| |
[pagina 206]
| |
De Viconte verheven,
En
d'heer van Montengny
Hebben bescheet ghegeven;
La Mote wasser by.
Elcken Cornel byzonder,
Hoe dat haerlieder raet,
En was moorder noch plonder
Dan om te straffen het quaet.
Voor Corterijck, de stede,
Heeft elck cornel ghevraeght,
't Voetvolck en ruyters mede,
Met moede onversaeght:
‘O vroom soldaten, wilt hooren,
Een stede groot en sterck
Zal ons te nacht behooren
Al deur des Heeren werck.’
Als wy in stede commen,
Den Conync dan begheert
Dat wy als den vrommen,
Ons zouden tooghen expeert;
Rooven, moorden en branden
Laet ons dat schuwen al;
Want elck daer voor in handen
Twaelf maent gaeyge hebben zal.
| |
[pagina 207]
| |
Zoo zijn zy ten twee hueren
In hoymaent, den achtsten dach
Ga naar voetnoot1,
Van Corterijck ghereyst vueren,
Daer 't menich herte aenzach,
Tot 's morghens naer den dryen,
Als deur reghen en wint
Elc haecte naer verblyên,
Zoo wie den Conynck mint.
Montegny, zeer ydoone,
Ende
La Mote coen;
Elc verliet zijn peert schoone
En spranck in 't veste doen.
Manue en wilde wijcken,
Noch capiteyn Quintijn,
Tot neghen moght men kijcken
Aen die ramparden fijn.
La Mote clouck van daden
Heeft eenen 't hooft gheclooft:
Hy heeft die palysaden
Van twee berders berooft:
Montegny onverdroten
Hem daer clouck presenteert,
Deur zijn caussens gheschoten,
Als crijghsman noch triumpheert.
| |
[pagina 208]
| |
Fy, ghy vervaerde bouven,
Die op 't bollewerck doen stont,
God, die moet u bedrouven,
U vieren ghy van daer vont.
De canonniers, vul schanden,
Zaghen elck naer een gat,
Als ghy ons volck saeght branden
Te Royghem, voor die stadt.
Hoe durfdy u vermeten,
Ghy dwase menschen blent.
Als dat ghy hebt ghesmeten
Van Ghendt elck Malcontent;
Dat ghy ten zelven tyden
Hemliên hebt ontjaeght
Een veendel root van zyden,
Ghy wert van God gheplaeght.
Ghy moest doen wel bekennen,
Al was 't dat u verdroot,
Hoe ghy onsliên saeght rennen,
Ontsiende cruyt noch loot.
Den buyt van uwer eerden
Vilden wy, zoo ghy ziet,
't Voet-volck en ooc ons peerden;
Ghy en dorst uutcommen niet.
| |
[pagina 209]
| |
Bekent Gods wrake, gheneghen
T'uwaerts met allen wreet,
't Quaet were in den wegh ghecreghen
Al ons soldaten breet,
Dwelck God al liet gheschieden
Om uliên meer te slaen;
De misdaet van ulieden
Moet meerder straffe ontfaen.
's Conyncx legher ghepresen,
Als hy hem noch vertoocht
Voor u stadt, wilt cloucker wesen,
En zijt toch niet benoocht.
Wilt u zeer staut vermeyden
Om uut te commen snel;
Naer u eyst dat wy beyden
Als t' Inghelmunster wel.
Corterijcke vercoren
Hem zeere verjolijst
Dat ghy tot zijn orboren
Zijn beesten mest en spijst.
U coeyen mogt mer coopen,
Elc om eenen ducaet,
Wijn en boter met hoopen;
Het zelfde onsliên aenstaet.
| |
[pagina 210]
| |
O Ghendsche Maecht, wilt weenen,
Deur u groot misval;
Zy soucken u vercleenen
En te rooven van al.
Die heeten u te bewaren
Zullen u maecken schu;
Kerckbrekers, zulcke scharen,
Scandalizeren u.
Oorlof, Nederlant ydoone,
Van Kersten-rijck den fleur:
Neempt exempel nu schoone
Als ghy zijt in doleur.
Den Conync blijft ghetrauwe,
Die hem noyt af en weect;
Die gheweken zijt, tooght rauwe;
Teghen hem niet en steect.
1580.
L.H.M.
|
|