Poëziekrant. Jaargang 2

W. Persoon
Het water

ik loop tot waar
het water me bereikt
en ik niet meer weet
wat te doen
met deze overvloed

ik kan me laven of me verdrinken
en kies dus het eenvoudigste
ik wandel tot de stenen
die stilzwijgend
het mos verzamelen

de getijden komen steevast
op de afspraak
waar de lippen soepel worden
en de tong
tot woorden wordt verleid

dit is geen veilig ven
waar water in heide overgaat
dit is een zee
met ongetemde overmacht
waar het woord niet wordt gehoord

(Uit: Nieuwe Gedichten)