Blutenlese
(1924-1942) Selma Meerbaum-Eisinger
Slaapliedjes tegen de nachtmerrie
Wie de gedichten (in dit speciale geval niet vertaald met het oog op de authenticiteit en de toegankelijkheid) van Selma Meerbaum-Eisinger leest (haar tweede naam is die van haar stiefvader) en niets van haar achtergrond afweet, wordt geconfronteerd met typische puberproblematiek zoals het verlangen naar de ontbrekende geliefde, het niet-accepteren van de werkelijkheid, de weigering volwassen te willen worden en dit alles aangelengd met een fikse scheut zoete balkansaus, sehnsucht genaamd.
Maar Selma bevindt zich in het concentratiekamp in Czernowitz en dat maakt haar problematiek reëel. Als Roemeense schrijft ze in het Duits, misschien onbewust een poging tot afstand nemen van het (achteraf) zoveel prettiger verleden.
Selma was zeker een begaafd meisje en de sporen hiervan zijn duidelijk in haar produktie - in zijn geheel tot stand gekomen in het kamp - aanwijsbaar.
Het manuscript van BLUTENLESE, opgedragen aan Leiser Fichmann, haar vriend, dat uit achtenvijftig gedichten bestaat, grotendeels in het oorspronkelijk handschrift en waarin enkele vertalingen van haar hand uit het Frans, Jiddisch en Roemeens, dook recent in Israel op.
Een tweede Anne Frank is misschien wat veel gezegd, maar sommige van Selma's verzen vormen een aangrijpend getuigenis van wat mensen elkaar aan kunnen doen.
geht von meinem und deinem Mund.
Der Mond ist lichtes Silber im Blau.
Ein Schatten von einem Baum
door MARGREET HIRS
Auteursrechtelijk beschermd
