Poëziekrant. Jaargang 2

Bocarossa /

ik droom mij een geliefde
hij lacht en heeft lange vingers
hij spreekt met een hees gemompel
en hij is middeleeuws gekleed

zijn gebaren zijn loom en bezwerend
als van een genezer of goochelaar
zijn beweging is vloeiend
alsof hij omringd is door water

voorzichtig raak ik zijn lach aan
neem de wind uit zijn haar
streel de vier kootjes van zijn vingers

hij die geen naam heeft
ik kus zijn gezicht ik lik zijn gezicht
maar voor zijn borst ben ik bang