Poëziekrant. Jaargang 2

Joris Denoo
Om de tuin een woord geleid

V.

gewapend met klare taal
huist een kwade engel in mij
die alle politiekers grondig minacht

hun woorden welven wentelend
astmatisch losgeweekt uit hun verdroogde monden

wij echter
mijn engel en ik
draaien het rad van een betere code
voor hun spichtige ogen

wij kloppen
onafgebroken
op hun valse schors: naar de eeuwenoude maat
van onze osmotische jungle
beitelen wij ze stug
drijven wij ze terug

naar het land der zoetsappigen.

uit ‘Een nerveuze alchemist’