Passionate. Jaargang 10

[p. 26]

Maurice Buehler

we verzamelden ons langs
de skyline, de slaapbank
als lichtmeubel geplaatst
naast de lavalamp
de volgepompte vulkaan
die het centrum was

ik bediende het zoeklicht
en voor we het wisten
waren we niet meer alleen
wemelde het van de vlinders
in alle kleuren
goedkoop crêpepapier

de televisie snorde als
een gloeirode potkachel
in de hoek had het iets
van koek en cake bij oma

‘Doe je dit voor mij?’
vroeg ze verfrommeld
we lachten en staken
de kat met een potlood.

(1)
aan de overkant voor het slaapkamerraam
knoopt de buurvrouw geschrokken
haar badstof badjas dicht

hij laat zijn blik ontspannen wandelen
tussen de mussen op het pad

kijkt naar een reu in het plantsoen
die daar met trillend achterlijf
heel moeizaam zijn behoefte doet

hij gaapt en spant de lijn, hij sleept
zijn hond achter een boom vandaan.

(2)
met een stoeptegel hinkelt ze
haardunne benen over straat

ze verliest haar evenwicht en valt
conservenblikken rollen uit
een volle linnen tas

over het woonerf dieselen vuilnismannen
vegen luid scheldend
het speelgoed op de stoep bijeen

met de gescheurde zakken verdwijnt het
in een stapvoets vuilniswagen.

(3)
het water in de sloot dreef weer stevig
op eigen bodem

schuim op het bijna rimpelloze
oppervlak met hier en daar
de contouren van een fiets of kinderwagen

verderop naast het afgebrande schoolgebouw
stonden ouders in het riet te loeren

de wijkagent haast zich te zeggen
dat het nog niet bewezen is
dat de eenden er meer van weten.