Passionate. Jaargang 6

[p. 117]

De dertien doodzonden

Goede literatuur laat zich niet vangen in woorden. Literaire manifesten, het zijn dode letters met de houdbaarheid van oesters op een warme zomerdag. Slechte literatuur daarentegen laat zich vrij eenvoudig herkennen. Zij zondigt doorgaans tegen de elementaire regels van de goede smaak. Dit zijn de regels:

1	Het volgen van schrijfcursussen, broedplaatsen van clichés en trucjes, is niet toegestaan.
2	Openbare literatuur is geen kanaal voor welke frustratie of depressie dan ook.
3	Nikserigheid is een doodzonde.
4	Name-dropping is onfatsoenlijk.
5	De volgende woorden zijn verboden: azuurblauw, neuken, kut, pik, maan, sterren (vooral in gedichten), hetgeen, doch, rozevingerig, vrijdag de dertiende, menstruatie (plus alle toespelingen erop).
6	Een kort verhaal bewandelt geen zijpaden.
7	Een verhaal begint niet met een hoofdpersoon die wakker wordt, opstaat en uit het raam kijkt.
8	Een verhaal gaat niet over de eerste keer.
9	De clou van een verhaal is nooit dat er iemand doodgaat. Nooit.
10	Een goede clou behoeft geen uitleg.
11	Zinnen eindigen niet met drie puntjes, en verhalen al helemaal niet.
12	Rijm is iets van vroeger, ritme niet.
13	Poëzie gaat niet over de natuur, ouder worden of de liefde.