Passionate. Jaargang 6

[p. 67]

Rotterdamse kwatrijnen

‘Wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomende.’
Hebreeën 13:14

Rotterdam is een godverlaten kade
Onder koud lamplicht, zwavelgeel,
En een zwarte, maandoorvlaagde wade
Omspant het onuitsprekelijk geheel.

[p. 68]

Bombardement

 

De Junkers hebben zich niet vergist:

 

Eeuwen moesten worden uitgewist,

 

Opdat, waar warme wijken stonden,

 

Kil geld jaagt op de onheilsgronden.

Maanlicht overstraalt de Maas en ommelanden,
Het onbezielde leven haast zich naar de randen.
Schimmen nemen bezit van de ontvolkte straten
- Als in een dodenstad, schuw en alleen gelaten.

[p. 69]

Rotterdam revisited

 

Wolken varen boven palingkleurig water,

 

Het licht blinkt net als toen, maar later.

 

De Hef waakt stil over dit verbeten leven.

 

Ik keer me, duizelend, om. En huiver even.

voor C.B. Vaandrager

De dichter, in het stugge woord bedreven,
Die zijn gesloten hart nors openstelde,
Sleet hier zijn barre, boze dichtersleven.
De stad bestaat in wat hij haar vertelde.

Hans Sleutelaar