Parmentier. Jaargang 19

[p. 82]

Anne Vegter
Gedichten

Werkelijk conservatisme

We misten je pas toen je vertrek niet langer kon worden uitgesteld.
Later op de dag breaking news dat jij kaarsrecht op de achterbank

en je weigerde elk commentaar. Bestaat daar een woord voor of
zou een auditie je goed doen: er is studioruimte beschikbaar,

een jonge coach met weetjes. Iedereen is mooi in het licht,
iemand vingert je standpunten en ik kan je bijna aanraken.

Vandaag is iedereen trouwens goed in alles, beangstigend.
Een paard valt op knieën in de sneeuw, zei je zo vinden ze me.

[p. 83]

Wond / wonder

Op een nacht wilde ik iets over de gedichten schrijven van mijn Haagse buren.
Een was al ingeslapen, een tikte verbolgen op zijn toetsen de de de speakers

zongen rond, hoor je weinig meer, de derde hield zich doodstil op achter een
wandje. Toen ik mijn liefdesverklaring aan de spiegel voorlas om te oefenen

voor als ik een debat opende of veilig naast een camera stond of om te voorkomen
dat ik tijdens een feest bij Mingelen mijn tekst onhoorbaar zacht zou uitspreken,

die verdiende beter, viel hij voorover mijn kamer binnen. Er stond een wond op
zijn kaak maar hij beschouwde mijn zwachtel als een teken dat aan de exercitie

een einde was gekomen. Mingelen vertelde dat deze regelmatig uitgleed tijdens
samenkomsten, hij weet het aan de mix van drank en existentiële onzekerheid,

het risicococktail voor politici met een ster die altijd weer moet hoger rijzen gaan.