Het Overzicht. Collection Complète 1921-1925

Twee liedjes

I

Je rose nagels zijn eksotiese bloemen,
waar je bloed in samenvloeit tot hoogste reinheid.

Juichende leeuwerken hebt ge gelokt uit de luchten,
ze nestelen nu in de rode papaver van ons hart.

Legt ge die rose vingers op het klavier,
uit hun kommunie stijgt een blanke wonder:
rozegeur.
Droppen van je hartebloed wijdt ge tot rode tulpen.

Dan begint je hart te ruisen,
lijk de zee haar wezen in kinkhorens ruisen doet.

In je lichaam stormt weg en weêr een lieve fauve,
je lichaam is de gouden kooi;

stille sterren zijn je beide ogen,
ze sluiten zich op de blauwe einders van je ziel.

II

Witte wegen, als wenkende vrouwe-armen,
voeren naar reine aanbidding.
Hij is als kruispunt...

Over de landen wacht witte sneeuw.
Ik zie het door het venster van mijn blauwe ogen.

Kom,
willen we weer over de sterren dansen,
ons lichaam wil worden als onze ziel.

A.M. VAN HOOGENBEMT