Het Overzicht. Collection Complète 1921-1925

Fait divers

Een motorrekordrenner bolde dageliks te middag de boulevard af. Vertrek en aankomst waren slechts door enkele sekonden gescheiden. Het was geen vulgair doodrijder deze renner. Integendeel een man van hoge begaafdheid die zeer duchtige wijsgerige scholing had genoten. Zo ging zijn dagelikse rit om het experimenteel bewijs te leveren, dat Zeno's argumenten over beweging in tijd en ruim nonsens waren. Zeno zegt: men kan de afstand tussen twee punten nooit afleggen omdat deze afstand oneindig deelbaar is.

Onze renner wou aantonen, niet met theoretiese drogredenen, maar konkreet, dat door het duizendvoud intensifieren van beweging, afstand niet blijkt te bestaan, meer: dat men een bepaald punt al voorbij is vooraleer men ernaar vertrekt.

Het hoeft geen betoog, dat deze stelling eens bewezen en technies doorgevoerd, heel het verkeer zou omwentelen.

Het aldoor versnellen van de transportmiddelen zou het er toe brengen het wereldtempo in te halen, wie weet vooruit te ijlen. De begrippen tijd en ruim zijn bij de mens afgeleid uit zintuigelike gegevens. Wijzigt men de oorzaak van iets, dan valt ook het gevolg anders uit. Dat is klaar. Dus neem de bepalers van tijd en ruim weg en de uiterst betrekkelike begrippen ervan hebben eveneens uitgedaan. De renner had reeds de mogelikheid overwogen een reusachtige aero te laten bouwen (100000 HP), die de rotatieve snelheid van de wereld evenaren zou. Door nu in inverse zin tegen de wereldwenteling in te vliegen, zou dezelfde stand tegenover de zon behouden blijven, men kon de tijd niet meer aan de wisseling van dag en nacht meten, en ziedaar de uitvaart van Kronos in persoon: het aanbreken der eeuwige jeugd. Historici, die tot nu slechts fiktief in het verleden konden rondwandelen, geraakten in vuur, nu zij voorzagen alle voorbij wapenfeiten te kunnen ervaren. Immers voor de aeroreizigers zou zich de tijd andersom afwentelen, en er waren uitzichten het ganse verleden tot aan zijn oorsprong a rebours door te maken. Ah het was een scherpe geest, een schrander vorser, onze renner!!

Nutuurfilosofen en aanhangers van het kausaliteitsbeginsel waren begaan. Wat zou deze sofist al waanzin stichten op het veld der zo onvaste spijts pozitieve wetenschap.

[p. 83]

In de stad waren de tongen roerig over het geval. Graaggewichtige intellektuelen spraken over hem met stil ontzag. Anderen riepen luid hekserij en dreigden hem te stenigen. Hier werd hij als heilbrenger ingehaald, daar als daemon gedoemd.

De wethouders raadpleegden elkaar omtrent de maatregelen. Was deze man een wijze of een dwaas? Moest hij op 't catheder of in een gekkenhuis? Dit pijnlik dilemna moest onverwijld opgelost. Ook werd de boulevard afgespannen met een gordel schabletters om de zonderling te knippen. Toen hij gesinjaleerd werd zetten de schabletters zich met een formidale gummirotting in neoklassiek postuur. De renner had stellig over hun lijken kunnen heensnorren, maar altruist metterdaad, week hij uit. Vlak tegen een majestiese zilverberk die ontworteld werd en zijn kroon verloor. De benzienhouder was door 't geweld in vlam gevlogen. Dadelik troste het volk saam rond de plaats des onheils. O wonder: de renner bleef bewaard en ontstak zijn sigaret bedaard (zie de film). Dit zou hem echter slecht vergaan. Welhoe de vreedzame burgers zo maar in de maling nemen! De wandelaars met zulke waaghalzerij kippenvlees op het lijf jagen en dan, o maar dat was de comble, dan nog ongedeerd durven verschijnen!!! Ongedeerd!!! Ware het gevolg noodlottig geweest, dan had er van een ernstige oorzaak spraak kunnen zijn. Dus al dit vertoon was eene klucht, een misplaatste frats. En dan dit vandalenschelmstuk! Een boom, de reus der tijden (chapeau bas) zo maar uit het gelid slaan!!?

De renner werd bij acclamatie gelyncht door aanhangers van natuur- en stedenschoon,

Okt. 1921.

Victor J. BRUNCLAIR.