Het Overzicht. Collection Complète 1921-1925

Avondpark

Park, waar vele dode kindjes geboren worden,
zilveren park in maanwimpels.
Stille preveling van avondorgels;
ruissende sonaten van bomen;
diepe graven van schaduwlijnen;
grijze koppeling van mensen, in drift van geronnen rood.
Koppels met één lijf, ploffen in de diepte;
ijselik hulpgeschreeuw, dat lachen bediedt...
- God,.. God,.. leer mij de ware liefde kennen.
Zacht gebed uit een het van brassende duivels:
'n mens in 'n oerwoud!

De nacht is als een bruid in diepen rouw.
Een verlaten ziel verloor zich in haar ploiën.
De bruid heeft de verlaten ziel in haar armen gesloten,
om saam het helder vertrek der sterren in te treden.
Het rouwgewaad heeft zij afgelegd,
en getoond
haar volle schoonheid.

Toen de morgen gloorde, had zij een roze kleed omgehangen om blij en vrolik onder de mensen te wandelen.
Als de zon neeg, werden de mensen haar ontrouw, en de maagd heeft het rouwkleed omgeslagen.
En toch zal zij nog menig verlaten ziel in haar armen sluiten, en saam het helder vertrek der sterren intreden.

Leo STEINER.