De nieuwe Overtoomsche marktschipper
(1791)–Anoniem Overtoomsche Marktschipper, De Nieuwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 94]
| |
O Cupido klein Vernus wigt:
Hoe klinken u vergulde Snaren:
Zy zyn gekruld in haeren schoot,
Hoe genoeglyk is daer in te vaeren.
de eerste Maegt die daer na vraegt
My dagt ik zag de duyne blinken,
Het was 't Eyland van de Vrouw?
Van vreugd deedze myn Ionkhert zinken.
Wat mag het voor een Eyland zyn:
Wat mag het voor een Eyland wezen,
Het was een Eyland van de Vrouw:
dat door de Minnaers wierd geprezen.
de Maen die scheen de Zon verdween:
Het zyn de Ste[r]ren die ons ligten,
de Mast aen stukken de Spriet aen twee:
En nog en woude wy niet zwigten.
Aen de kaep hoord en wilt verstaen
daer de Meysjes dagelyks verkeeren,
Al in het huys de Blauwe haen,
daer wyze dagelyks conferzeren.
Als wy dan komen in 't Indies-land:
Hoe lustig willen wy dan ageeren:
des morgens te vrybuyten gaen:
Tegen de Zwarte schermutzeeren.
Als wy dan komen in 't Vaderland
Hoe lustig willen wy dan agieren,
des morgens in de Brandewyn
En dagelyks in goede Bieren.
Adieu gy Utregtse meysjes al?
En wild dit liedje wel gedenken:
Maer wy en scheyde nog niet van hier,
Een Glaesje willen wy eerst drinken.
|
|