De nieuwe Overtoomsche marktschipper
(1791)–Anoniem Overtoomsche Marktschipper, De Nieuwe– Auteursrechtvrij
[pagina 60]
| |
Op een Aardige Wys.Wel vrienden blijft wat staen:
En hoord dit Lied eens aen,
Het geen ik zal verhalen,
Hoe dat een schoone daem;
Buijten Naemen is gevaren,
die om vermaek daer kwam.
Met haren Serviteur:
Men dagt op geen getreur:
Maer raekten in groot lijden,
Vier Fransen op de baen;
Sprongen uit 't Bosch bezijden:
Vielen den Ionkman aen.
Met een zeer boosheid groot,
Schoten zij de Ionkman dood,
In 't bloeijen van zijn Iaeren,
Dees Maget jonk en fier
Was al in zo groot bezwaren?
En riep geeft mij quartier.
Zij was in 't wit Satijn,
dees Fransen heel veneijn,
Wilden dees Maegd onteeren,
Hartnekkig en verwoed
Rukte zy daer uijt haer kleeren,
En dorsten na haer bloed.
| |
[pagina 61]
| |
Met alzoo groot getraen,
Roept zy Heere Iezus aen;
Ach wild my nu ontfermen,
Een Ruyter op dit pas
Hoorden deze maget kermen,
die van de Spaansche was.
Met een kloekmoedigheid,
Heeft hy terstond gezeyd?
Wat komt my hier te vooren,
Nam zyn Pistool in d'hand,
En gaf het paerd de spooren,
En vloog zo door 't zand.
Hy vond de Franse hier,
Terstond zo gaf hy vier,
En riep houd op van klagen,
Gy overschoone maegd?
Ik zal voor u myn leven wagen,
Bid dat het God behaegt.
Twee Fransen schoot hy doot,
doen kwam den meeste nood,
Want hy kon niet meer laden,
Heeft zyn Rapier aenvaert,
Hy en mogt niet beraden,
En sprong doe van zyn Paerd.
Za Fransen voor het lest,
doet tegen myn u best,
Ik zal u niet ontloopen,
't Is met u gedaen,
Met de dood moet gy bekoopen,
Of gy moet my verslaen.
den spaensche Ruyter was,
met zyn Rapier zeer ras,
Hy heeftze beyd verslagen,
Zyn gramschap is vergaen,
doe zonder verzagen,
Sprak hy de maget aen.
| |
[pagina 62]
| |
Wel over schoone Vrouwe,
Ik ben vol wonden nouw!
Sy sprak myn vriend gepresen,
Ryd na myn Vaders woon,
Daer zal ik u doen genesen;
En myn voor uwen loon.
Zy reeden op dit pas
Bij haren vader ras
De Maegd ging hem verkonden,
Ach Vader deze vrind?
doet verbinden zyn wonden,
Hij heeft het wel verdiend.
Want hij heeft mij verlost,
't Had aers mijn dood gekost,
Ia vader vol van waerden,
Vier Fransen op de baen,
die mij tot oneer aenvaerden,
Heb ik hem zien verslaen.
de vader was verblijd,
En heeft terstond gezijd,
die vriend is waerd geprezen,
Voor al zijn vroome daed,
Zult gij zijn huijsvrouw wezen,
Zoo God hem 't leven laet.
den Ruijter die genas,
Op negen dagen pas!
Tot Loon wierd hem gegeven,
dees maget jong en teer,
Om het wagen van zijn leven?
Is nu een Edel Heer.
|
|