De nieuwe Overtoomsche marktschipper
(1791)–Anoniem Overtoomsche Marktschipper, De Nieuwe–
AuteursrechtvrijStem: Cupido was myn Admiraal.Wanneer de zon zyn Paerde mend,
Uit 't Oosten en Westwaerd op,
En als zy zagt in 't Zuiden rend:
Dan zweeter Ydas top?
Dan stild de loop der Rivieren;
Dan waeyd geen Lover of,
Dan gaen de Nimphies plyzieren,
In schaduw van 't Lommer lot.
't Gebeurden op een Middag:
Op 't heetste van de zon,
Dat ik myn dorst te lessen zag,
Uit Beek en koele Bron,
Zo hoord' ik in 't lommer der Boomen,
Het ruizen van ee[n] Fontein,
Ik spoeiden my na de Stroomen,
Daer vond ik een Nimphje allein.
Die zat met haere leden naekt,
Te spoelen in de vloed,
Het scheen zy waer in slaep geraekt,
Dat dede myn nog zo goed,
Want een Diana geleekze;
Ofte een Action…
'k Beef stil staen en bekeekze;
Veel vreugde dat ik bevon.
Daer zag ik aen haer goud geel Hair,
| |
[pagina 16]
| |
Het geen krinkende krullend was
Haer Voorhooft als een Pronk altaer,
Zoo wit als een albast;
Haer Neusje zo net besneden,
Haer Mondje blozend rood,
Haer Kaekjes en andere leden:
Die maekte myn levendig dood.
Nu zag ik dit Godinnetje?
Van lit tot lit in alles,
Haer wit gekloofde Kinnetje,
Haer poezel blanke hals,
Doen zag ik nog wat lager,
Ik was 'er tot kyken gezind;
Myn lusjes die wierde nog grager,
En wierd door het kyken schier blind.
En voorts al op haer Boezem zag:
Twee Mammetjes wit en bol,
Doorstraeld met blaeuwen Aders ach,
Met Melk en Honing vol,
Haer Teepeltjes rood koralig:
Daer druipt een Nactar uit:
o Goden wie is zo zalig
't Genieten van zulk een Bruid.
Myn oog dat myn tot minne dreef,
Dat zag haer buikje aen,
En straelden na de middelschreef,
Daer vond ik nog wat staen:
dat was ik durf 't niet zeggen,
En 't zingen is te gemeen,
Ik ging wat by haer leggen
doe ontwaekteze zoo het scheen.
Maer ik omhelsde haer terstont,
En greep haer in myn arm,
Ik kuste haer lieve rodermond:
Cupido blies alarm,
| |
[pagina 17]
| |
Haer bruine oogjes die lonkten,
En zaegen my vriendelyk aen!
Myn bloed en d' Aders ontfonken,
Een zugje heeft zy der gedaen.
|
|