Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CXIV. [Neimt int ghedacht het vrauwelin haert]

Neimt int ghedacht het vrauwelin haert,
Das ich ben dijn, so waer ich zi;
So bem ich altoos wael bewaert,
Wat muechstu min dan dinc om mi:
Nacht ende dach peinsic om di,

[p. 190]

 

Met truwen sonder aerghelist:

 

Want du allein die liefste bist.

 

 

 

In mi bestu, ende anders ghein

 

Sone mach mi comen in den zin.

 

Mijn herte es proper dijn allein,

 

Daer mach geen ander commen in.

 

Das ich met dir de liefste bin,

 

Das biddic den hoghen Crist;

 

Want du allein die liefste bist.

 

 

 

Eewich sonder avelaen,

 

Lief, zuetze, reine, mijn hoochste vruecht,

 

Willic in dinen dienst vulstaen,

 

Vor alle dinc het mir ghenuecht.

 

Als ich dir zie bin ich verhuecht,

 

Vele meer dan ic te segghene wist;

 

Want du allein die liefste bist.

 

 

 

Troost mi dan, vrauwe, ende neimt mijns waer,

 

Der zonder ic niet leven can;

 

Een ure dinct mi sijn een jaer,

 

Of ic en zie di lieflic an.

 

Nu biddic dir in trauwen dan,

 

Dat ghi doch, vrauwe, mijns lidens ghist;

 

Want du allein die liefste bist.

 

 

 

Al niet ic gheer, hoet mi vergheit,

 

Dan te zine in dijn bedwanc;

[p. 191]

 

Al waert ooc al der werelt leit

 

Sonder di, mijn hoochste aenvanc,

 

Want minne en werct na niemens danc,

 

Wilt dan mir hertzen gheven vrist;

 

Want du alleine die liefste bist.