Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CV. [Wie mach andren bedrieghen bet]

Wie mach andren bedrieghen bet
Dan daer al sijn ghelove an staet;
Maer als men es ghevaen int net,
So eist de spade te zoukene raet.
Te verre betrauwt es dickent quaet,
De menighe esser omme in strec.

En geer mi niet, des biddic dijch,
Ja ghec, ja ghec, vrouwe, zekerlijch;
Ic hiete mi liever quaet dan ghec.

[p. 180]

 

Van al das ich up eerden haen,

 

Betrauwich dir ende ben di hald;

 

Salics gheen ander loon ontfaen

 

Dan du dan met mi ghecken sald.

 

Ach vrauwe, het es in dijn gewald,

 

Maer liever hebbic mi verstec.

 

Ne ghec mir niet, enz.

 

 

 

Wat wiltu meer of ic ben dijn,

 

Saltu mi willen ghecken dan;

 

Het es mi nerenst, vrauwe mijn,

 

Want ich di niet gheghecken can.

 

Doe dat mi vruechden commen an,

 

Of anders blivic in den drec.

 

Ne ghec mir niet, enz.

 

 

 

Wie mach andren bedrieghen bet, enz.