Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

XXIV. [Mijn hertze heift groot verlangen in]

Mijn hertze heift groot verlangen in,
Das ich so verre van haer bin,
Wien ic met trauwen diene.

Ic wille, in can; des truert mijn zin,
Mijn hertze heift groot verlanghen in.

Mine can verbliden gheen gewin,
Vor ic u sie, lief vrouwelin,
Des staet mi vruecht tontvliene.

Up hope ic leve, des treuric min,
Doch heift mijn hertz verlanghen in.

[p. 82]

 

Ic weinsch u heil, wes ich beghin,

 

Al es mijn heil van vruechden din,

 

Ic hope u vroylic tsiene.

 

 

 

Mijn hertze heift groos verlanghen in, enz.