Het Oranje-trompetje, Blaazende eenige liedjes, Op de geluckige omwending der publieke zaaken

[p. 18]

Lied, op de veertigste verjaardag van zyne doorluchtige hoogheid, Willem de Vyfde, Prins van Oranje en Nassau, enz.

Stem: Ach! Ach! ik arme Vrouw.
Of: O overgroote dag.

Terwyl wy nu verheugd,
Den agtsten Maart, in vreugd,

Als eertyds, vieren mogen,

Zo zullen wy, met vreugd,
Dan vieren deezen dag,

Van blydschap opgetoogen;

Elk die ’s Lands Welvaard mind,
Zingt met ons eensgezind,

Lang moet Prins willem leeven!

Hy is onz’ beste Vrind.

[p. 19]

 

Wy mogen nu weer vry,

 

echt vergenoegd en bly,

 

Oranje – strikken draagen;

 

Nu leeven wy weer bly,

 

Daar Neêrlands God, in vreugd

 

Verandren wil ons klaagen.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

De Prins wierd lang ontëerd,

 

Gelasterd en verneêrd,

 

Tot smart van zyne Vrinden;

 

Maar, die ’t Heelal regeerd,

 

Deed hem, in nood en druk,

 

Vertroosting ondervinden.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

De Prins was welgemoed,

 

Toen hy in tegenspoed

 

En ongeval moest leeven,

 

De Prins was welgemoed,

 

Vertrouwende dat God

 

Hem redding zoude geeven.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

En Die heeft hem gered,

 

Verhoorende ’t gebed

 

Van hem, en zyne Vrinden;

 

God heeft de Prins gered,

 

Tot vreugd der Vroomen, die

 

Geduurig hem beminden.

 

Elk, enz.

[p. 20]

 

Dewyl hy deezen dag,

 

Tot onze blydschap, mag

 

Bereiken veertig jaaren,

 

Zo laat ons deezen dag

 

Zyn Redden danken, dat

 

Hy hem in gunst wou spaaren.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

Gy, Die hem heeft bevryd

 

Van Rampen, en verblyd

 

Door Uwe groote daaden,

 

Toon verder dat Gy zyt

 

Zyn Helper, wil hem steeds

 

Met zegen overlaaden.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

Wil toch, tot nut van Land

 

En Kerk, door Uwe Hand,

 

Goedgunstig hem geleiden,

 

Wil, met Uw Regte Hand,

 

Hem hoeden, en voor druk

 

En ramp altoos bevryden.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

Wil hem, zyn Gemaalin

 

En Kroost, uit tedre min,

 

Door Uwen Geest geleiden;

 

Wil toch, uit tedre min,

 

Dit Vorstelyke Huis

 

Door uw Genâ verblyden.

 

Elk, enz.

[p. 21]

 

Ei, laat de Prins verheugd,

 

Tot aller Braaven vreugd,

 

Nog veele jaaren leeven,

 

Wil hem, tot onzen vreugd,

 

Lang spaaren in uw gunst,

 

En heil en voorspoed geeven.

 

Elk, enz.

 

 

 

***

 

Laat hem, zyn Gemaalin

 

En Kroost, voor uwe min

 

En zorg, U altoos looven

 

Dat elk hen teder min,

 

En met ons, ongeveinsd,

 

Steeds roep’, Oranje Boven!

 

Elk, enz.