By de Begravenis van den Hoog Welgebooren Heere, Wolter, Jan Baron Bentinck, Schout by Nagt, van Holland en Westvriesland, benevens Adjudant Generaal van zyne Doorlugtige Hoogheid, als Admiraal Generaal. Overleden aan zyne bekomen wonden in den beroemden Zeeslag teegen de Engelschen op den 5 Augustus 1781.
1.
Moest gy myn Vriend, dien tol betaalen!
Nae zoo veel Trouwe en Helden Deugd!
Nog in het bloeyen van uw jeugd!
In de Eeuwig donkre Grafkuil daalen:
2. Is dit het loon van zulk een Stryd?
Is dit de grootste zeege waagen!
Die u in glorie om moest draagen;
Geroemd, begroet van wyd en zyd:
3. Helaas! ik zie beschryde wangen!
Verwilderde oogen-hangend haar,
Uw zeegenwaagen is een Baar,
Men roemt U maar in lykgezangen:
4. Myn God! wat grievt die heete smart!
Eerst doet uw wonde elks boezem branden!
En strakx myn vriend met koude handen.
Vat u de dood aan 't gloeyend hart:
5. Keer weer myn Bentinck! ydel hoopen;
Al roepen Vriend en Vaderland!
Al reikt natuur haar teedre hand,
Helaas hier is geen uitkomst open.
6. Keer weer myn Bentink! flaauwe stem:
In 't Oord, waar serafynen toonen,
Met lof gejuich zyn daaden Kroonen;
Naakt geen geroep eens sterv'lings hem:
[pagina 72]
[p. 72]
7. Keer, weêr, myn Bentink! dwaas verlangen!
Al leeft zyn roem aan 't eind der Aard!
Hier boven nae zyn Heemelvaard!
Zet hy nog herelyker gangen.
8. Daar klint hem deeze Taal in 't Oor!
Ry-op: en leeft uw heerlyk sterven!
Doet u genade en heil verwerven!
Myn Eng'len! wyst hem 't Glorie Choor.
9. Triumph! daar moest hy zeegenpraalen!
Daar zal Gode teedre liefde gloed!
Hem ied'ren droppel helden bloed!
Met stroomen heemelvreugd betaalen.
10. Daar juicht hy boven Rouwe en Smart,
Leeft in Gemeenschap, met die Helden!
Die d'Eeuwen hem tot voorbeeld stelden!
Daar drukt de Ruyter! hem aan 't hart.
11 Triumph!... maar ach! te flaauwe trekken!
Getroffen geest; grypt laager toon;
Myn Vaderland! zie op uw Zoon!
Zyn dood moet duyzend helden wekken.
12. Myn Vriend, 'k verlaat, vermoeid uw Graf,
Rust, Bentink! rust, uw asch zy veylig!
U zeik elk Vaderlander Heilig!
De tyd knaagt nooit dit Gasschrift af.
13. Hier sluimert Bentink, de eer van zyne doorlugtig bloed,
Ten dienst van 't Vaderland, op 't bed van eer gestorven,
Hy heeft door ronde deugd, door trouw en helden moed,
Onsterfelyken roem en s'Hemels gunst verworven,
Zyn voorbeeld spoore u aen, heldhaftig landgenoot.