|
| |
| |
De Hollandse klokkeslag.
Stem: Slaet de Klokeen, 't maekt ons gedagt.
1.
Slaet de klok een 't brengt ons te binnen,
Daer is maer een Land te overwinnen,
Een Land het Engeland genoemt.
Een Vyand die dit motje weeten,
Zich onzen Bondgenoot dorst heeten,
Te wyl by onzen Welvaert doemt.
2. Slaet de klok twee 't doet ons bemerke,
Twee doen die Roeland drommels werke,
| |
| |
Twee helpen hem aen Tydverdryf,
't Is Frankryks magt en die van Spanje,
Die het ontzinde laeg Brittanje,
Verdrommelt zitten op het lyf.
3. Maer als de Klok heeft drie geslagen.
Laet ons gedenken met behagen,
De derde brengt 'er de vreugde aen,
Hierom kan hy zyn rust niet houwen,
Voor dat wy hem ook helpen touwen,
En met ons drien hem verslaen.
4. Slaet de klok vier wilt dan bedenken,
Hoe rasjes dat 'er een zaak kan zwenken,
Zo dat het drie een viertal word,
Als binnen kort myn lieve maetje,
Het schrandre Wyf het slimme Caetje,
Met ons der Britten vlerken kort.
5. Slaet de klok vyf 't brengt onste binne,
Hoe droevig Englands wy ze zinnen,
Verdrempelt zitten al in de war,
Hoe kan het krist of mooglyk wezen?
Hy mogt warentig waer wel vreezen,
Zyn heele land dat raekt om var.
6 Slaet de Klok zes dan rys berekend,
Wat zegen is 'er voor ons getekend,
Als door der die Neutraliteit?
Als eens door Caeties wyze lessen,
Dat moedig spannetje van zessen,
Al in der een gareeltje ryd.
7. Maer als de Klok slaet zeven uuren,
Wie kan zyn yver dan verduuren?
Wie wagt niet van der ons Nederland,
Door zeven Pylers vast gebonden,
Dat het zyn roem zal ongeschonden,
Beschermen door zyn dappre hand.
| |
| |
8 Slaet de Klok agt wilt dan bemerken,
Hoe England om zyn Wonderwerken,
Nou 't agtste waerelds wonder niet,
Verdort 't is meerder als gekakel,
En voor het minst een groot mirakel,
Dat hy maer zeit nou wil ik niet.
9. Slaet de klok negen hoort met yver,
Naer 't onveranderlyke cyffer,
Dat is 't getal van negen juist,
Zo is 't met Engeland ook myn Vrindje,
Het drygde ons toen 't was een kindje,
In schyn van vrindschap met zyn vuist.
10. Maer als de klok heeft tien geslage,
Dan mogen wy elkaer wel vragen,
Of Engeland niet is als de tien,
Dat is een schrapje en een nulletje,
En dus niet een rechtschapen bulletje,
Die ons zyn heldenwerk doet zien.
11. Slaet de klok elf dit doet ons denken,
Dat Engeland ons geen hair kan krenken,
Durft hy der een maer tegens een,
Daer 't was hem zeker niet te vergen,
Om die te wagen met Volbergen,
Dan was de kans voor hem te kleen.
12. Slaet de klok twaalf met behagen,
De meeste slagen van de slagen,
Die ooit een wyze Klok moet slaen,
Dat toont ons Engelands tydig stroopen,
Dat wis zyn klok is afgelopen,
Of dat hy droevig mal moet gaen.
13. Tot slot ô dappre Batavieren,
Gewis wy zullen zegevieren,
Ons klokkewerk gaet nooit te ras,
't Loopt nog Goddank na Willems mode,
Die achtte 't vliegen niet van node,
Het beste uurtje is 't uur van pas.
|
|
Auteursrechtvrij
