Onze Stam. Jaargang 1909

[p. 126]

Paren.

Wiegewagend in het streelend uchtendkoeltje,
- levenbarende asem van de luide meizon;
priemen nuchtere groene sprietjes uit de donkere
mastentoppen, geurend in den helderen morgen.

't Sparrenboschken schatert zonder poozen, wijl het
frissche koeltje zangerig door de masten ruischt;
wi het jonge echtpaar, ingelukkig, bij 't aanschouwen
van hun pasgeboren, lang en bang verwachten
telg, elkaar omarmend, minnezoenen.

Wat? - 'n bende musschen in de groene masten
toppen weggedoken, fladderen, sjirpen, kijven,
als in weddingschap... ze kiezen, - vechten, nu de
aarde met den hemel 't nieuwe leven baren, -
om 'n wijfken of 'n man en dan.... te paren!

Leuven.
Jul. Krekel.