Onze Stam. Jaargang 1908

[p. 202]

Stella Matutina.

Gedicht van Julius Sabbe.
Muziek van Peter Benoit.

Diep in den nacht van het lijden verzonken,
Richt wie daar zucht zijne blikken omhoog;
Hel heeft daar immer de sterre geblonken,
Sterre der liefde aan der hemelen boog.

Sterre, wier licht is de zalf der genezing,
Sterre, wier gloed is de troost en de hoop,
Straal in den nacht onzer lange verweezing,
Wijs ons den weg in uw lichtenden loop.

Gij zijt het beeld van de Moeder der smarten!
U wordt de wierook der beden gebracht,
Wolkend in dank uit het vat onzer harten.
Hoog naar uw licht in den donkeren nacht.