Onze Stam. Jaargang 1907

Aan C. Düsek⁽¹⁾.

Van 't kleine volk in d'uithoek ver aan zee,
Naar 't kleine volk, besloten in zijn bergen,
Die beiden 't vreemd geweld zoo vaak kwam tergen,
Dat altoos toch in 't eind de Neerlaag leê,

Wier beider zwaard die macht het liefst bestreê,
Die blind geloof aan menschenwoord durft vergen;
Beide eenmaal reuzen, nu geteld voor dwergen,
Komt hulde en dank en vuurge tegenbeê.

De grootheid vlood - herinring is gebleven,
Die liesde wekt voor vaderland en taal,
Dies moed en wil tot krachtig jong herleven.

Dat d'eerbied van heel d'aard ons nieuw omstraal; -
En dankbaarheid voor wie ons tong wou geven,
Tot spreken buiten enger grenzen paal!

Willem Zuidema.

(1) Te Kolin in Bohemen, vert. van Nederlandsche gedichten in 't Tjechsch.