Onze Kunst. Jaargang 23

[p. 1]

[Prospectus]

Onze Kunst
Maandschrift voor beeldende en decoratieve kunsten (Gesticht in 1902 door wijlen P. Buschmann)

Hoofdredacteur-Bestuurder: H.A.J.J. Delen, adjunct-conservator van het Museum Plantin-Moretus.
Redactieraad: HH. Pierre Bautier, adjunct-conservator van het Koninklijk Museum van Schoone Kunsten van België; Edmond de Bruyn, leeraar aan het Hooger Instituut van Schoone Kunsten te Antwerpen; Louis Jacobs-Havenith, secretaris van ‘Artibus Patriae’ te Antwerpen; Marcel Laurent, conservator van de Koninklijke Musea der Vijftigste Verjaring te Brussel; Leo van Puyvelde, leeraar aan 's Rijks Hoogeschool te Gent.

Onder alle Nederlandsche zoowel als buitenlandsche tijdschriften neemt Onze Kunst een afzonderlijke plaats in. Het heelt een eigen programma, en brengt dit naar eigen inzichten ten uitvoer. Zijn gebied omvat de Nederlanden in den meest uitgebreiden historischen zin: Holland, Vlaanderen, Walenland - de in karakter, godsdienst en politiek soms zoo zeer van elkaar verschillende provincies, welke echter in geografisch en kunsthistorisch opzicht tot één groep verbonden zijn.

Zijn stof is de kunstgeschiedenis binnen deze grenzen, d.w.z. de geschiedenis der beeldende kunst door de eeuwen heen tot op onzen dag. Noodzakelijk wordt aan de kunst, welke op dit gebied tot den grootsten bloei kwam: de schilderkunst, de meeste aandacht gewijd. Maar de beeldhouwkunst, de architectuur, de ambachts- en nijverheidskunsten, wier ontwikkeling steeds zoo nauw met die der schilderkunst in verband staat, worden daarbij geenszins miskend, en met bijzondere belangstelling wordt de heropbeuring dezer kunsten in onze dagen gevolgd.

De willekeurige scheiding tusschen ‘oude’ en ‘nieuwe’ kunst wordt hier niet toegepast. Waar in de kunst, evenals in de natuur, alles zich geleidelijk aaneenschakelt, wil Onze Kunst aan geen tijdsgrenzen gebonden zijn en trachten het oude door het nieuwe, het nieuwe door het oude te verklaren.

[p. 2]

VINCENT VAN GOGH: Stilleven, (Verzameling Kröller, Den Haag).

Bij hel ten uitvoer leggen van dit programma wil Onze Kunst in de eerste plaats de kunstgeschiedenis door bevoegden beoefend zien, en zich onmeedoogend schrap zetten tegen het zoo welig woekerend dilettantisme. Zooals op kunsthistorisch gebied door schoolgeleerdheid niets te bereiken valt, wanneer aangeboren gaven ontbreken, blijft kunstgevoel onvruchtbaar, wanneer het niet met ernstige studie samengaat. Maar bij het beoefenen der kunstgeschiedenis volgens wetenschappelijke principes, wil Onze Kunst allerminst uit het oog verliezen waar het ten slotte om gaat: het verklaren en genieten van schoonheid. Zuiver archivalische of archeologische opsporingen liggen dus niet op zijn weg.

Met niet minder kracht wil Onze Kunst opkomen voor de volkomen onafhankelijkheid der kunsteritiek: tegenover het groote publiek, waarvan het den smaak geenszins vleien wil, maar leiden en voorlichten; tegenover de kunstenaars, die het gaarne wil waardeeren, maar niet met goedkoope loftuigingen overladen; tegenover verzamelaars of kunstkoopers, wier bezittingen het gaarne wil doen kennen, waar de kunstgeschiedenis daarmede gebaat is, maar wier particuliere belangen het niet te behartigen heeft.

Vrij van financieele ambities - een winstgevende exploitatie is nooit de drijfveer der uitgave geweest - legt Onze Kunst er zich op toe, de

[p. 3]

FRANS SNIJDERS: Vischmarkt. (Museum van Gent).

[p. 4]

TOON KELDER: Kinderportret.

[p. 5]

Nederlandsche kunst naar beste weten te dienen. Kunsthistorici en critici geeft zij de gelegenheid, de vrucht hunner Studie in den meest verzorgden vorm, met overvloedig illustratie-materiaal te publiceeren; onze kunstkennis tracht zij met nieuwe ontdekkingen en gegevens te verrijken; onze opvattingen te verruimen of nieuwe gezichtspunten te openen; de ontwikkeling der kunst in haar verschillende uitingen te doen begrijpen; het werk onzer groote meesters te doorgronden en toe te lichten; de hedendaagsche beweging in haar nieuwste uitingen te volgen. Zoo wordt mettertijd een schat van gegevens in woord en beeld verzameld, die voor de beoefening onzer kunstgeschiedenis, nu en later, van grooter waarde zal kunnen zijn.

Olie- en Azijnstel uit de fabriek van Adriaan Pijnacke. (Collectie Loudon, Nederlandsch Museum, Amsterdam).

Maar ook buken de studeerkamer en het atelier wil Onze Kunst trachten door te dringen, om in ruimer kring belangstelling en liefde voor de Neder-

[p. 6]

landsche kunst op te wekken. Onverschilligheid en wanbegrippen wil het tegengaan, gezonde inzichten helpen verspreiden en aldus een opvoedenden invloed uitoefenen bij het hooger ontwikkelde publiek.

WALTER VAES: De Inval van de monsters (ets).

En ten slotte wil Onze Kunst het zijne bijdragen, om ook buiten het land de faam der Nederlandsche kunst, onde en nieuwe, hoog te houden, en hare beoefenaars beter te doen kennen en waardeeren; door de uitgave eener Fransche editie is Onze Kunst in de gelegenheid daartoe, meer dan eenig ander Nederlandsch tijdschrift, bij te dragen.

Vier en twintig jaar lang heeft de uitgave thans hare niel steeds dankbare taak in dezen geest voortgezet. Vele moeilijkheden vielen daarbij te overwinnen, maar de steun harer lezers zoowel als de toewijding eener uitgelezen Schaar medewerkers hebben haar nooit ontbroken. Het verder

[p. 7]

MATTHIJS MARIS: Stadsgezicht. (Collectie van Randwijk, Rijksmuseum. Amsterdam).

[p. 8]

JUSTUS VAN GENT: De Aanbidding der Konirgen.

[p. 9]

S^te Goedelekerk te Brussel.

[p. 10]

volgende, zeer verkorte overzicht der tot nu toe gepubliceerde bijdragen toont aan, op welke wijze het hooger omschreven programma ten uitvoer werd gebracht, en spreekt luid genoeg voor zichzelf.

De rol welke Onze Kunst te vervullen heeft, wordt steeds belangrijker. De behoefte aan kunst wordt thans door ieder ontwikkeld mensch sterker dan ooit gevoeld; kunst bevrijdt en verkwikt den geest en verhoogt de moreele kracht die ons thans, in deze moeilijke na-oorlogsche crisisjaren, meer dan ooit, noodzakelijk is.

Onze Kunst brengt den lezer iedere maand een sprankeltje schoonheid, leert hem telkens wat nieuws, verrijkt en verruimt zijne kennis. Daarom alleen reeds diende ieder fijngevoelig mensch het tijdschrift te bezitten, of althans geregeld in te zien. Maar ook omdat daardoor een uitgave gesteund wordt, die dezen steun noodig heeft, om de Nederlandsche kunst te blijven dienen, zooals zij dit tot nu toe heeft gedaan.

De Uitgevers.

Rik Wouters: Houding.