Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 387]

Henk Kooyman

Het polderdorp, dat zwart van schaduw ziet
In dit genadeloos, panisch midzomerlicht.
Nergens een mens, die weet wat gaande is.

De angst, van aangezicht tot aangezicht
Te staan - stijf vlaggetje van schrik -
Met deze vrouw, zo buitensporig wit

In vreemde nevel integraal belicht;
Haar oog meedogenloos op mij gericht,
Starend en star, met niets ontziende blik.