Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 265]

José Boyens
Getijdenboek

Op onophoudelijke getijden
zeilen mijn gedachten uit naar Sicilië:
de bootjes van mijn aanhankelijkheid
lopen hard van stapel.

Maar ik kommandeer mijn minuskule vloot
van oprecht notenhout
als mozes onder de wolk te gaan,
die met een wit uitgestreken bef
vanuit hoger sferen
onze laat-testamentaire processie
dogmatisch voorgaat.

Wij varen recht door zee
tot waar de wolk
geheel volgens afspraak met Jahweh
glimlachend diffuus wordt
boven de plastische landkaart Sicilië
die bij de schepping geheel
in verlegen groen gehouden werd.

Met opgestoken zeil
varen wij Agrigentum binnen
waar jij al vanaf de zesde eeuw
(vóór Christus)
op mij zit te wachten.