Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 233]

Albert Nap
Lucifer

vanavond zijn het
eentonige woorden vader
de veelzijdige handen
van uw driedaags bestaan

eerst is daar
de sneeuwruimer
de wegwerker
de grondgraver
de dravende man die
zich spijkers aandraagt
en uit de dagen de planken
wegkaapt voor een eenvoudige woning

ook de zon is in ruime mate
aanwezig die het moederlied
plaatst aan een voort-
durende hemel
bovendien is daar
de paardehoef
- boven de keukendeur -
en je zegt: kijk
die brengt ons geluk

maar daarna komt als
bloed door de kleren
de aanrander
de hardloper
de strandjutter
de uitnemende draver die de zeeën afrent
zoekend wat niet aanspoelen zal
en het is waar
verontrusting put uit
want je hebt het gezegd:
ik snap niet waarvoor we verduisteren
noch begrijp ik de angst voor de mensen

[p. 234]

 

maar ik weet ook

 

wat daarvoor is geweest

 

dagen langer

 

dan de gang naar het stempellokaal

 

je woorden: vandaag en morgen en

 

overmorgen mogen mijn handen

 

niets doen

 

 

 

ik weet dat de dood binnenliep

 

onder begeleiding van tienduizenden vragen

 

en ik vermoed dat de vingers

 

gekromd zijn geweest tot een

 

weerbarstige vuist

 

maar gelukkig: mijn moeder

 

heeft ze ontkracht in het duister

 

 

 

zo werd je dan

 

grondgraver

 

nachtwaker

 

hoorndrager

 

deze winter was er geen sprake

 

van sneeuwruimen eerder een

 

uitzien naar sneeuw

 

 

 

beschouwend

 

de dagen van leven

 

en de getreiterde wil

 

wegwerker te zijn en te blijven

 

ben je een drager van licht

 

- een groot voor je zoon en de ander -

 

noem ik je

 

lichtdrager

 

Lucifer.