Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 77]

Jan H. de Groot
Vogel in de morgen

En toen die morgen van de laatste dag,
toen alles al voorbij was in de dalen
en langs de hellingen het ademhalen
had opgehouden tussen snik en lach,

toen rees nog eens de zon als een ovale
mistbal, werd ronder rond; haar bloedoog zag
hoe alle leven as was na de slag
en dat er niemand bleef om te verhalen,

toen wankelde, zwempotig, nog een meeuw
uit sintelholen van gesmolten steden,
ten uiterst eenzaam; Phoenix dezer eeuw

en zocht verbaasd de zee en vond beneden
de brij van dood; onder zijn laatste schreeuw
viel hij in een vóórtdurend, nodeloos Heden.

(naar een gobelin van Loes van der Horst-Wenckebach)