Ontmoeting. Jaargang 16

Cees van Dop
Ochtend

Opnieuw zijn de beitels
blinkend wit geslepen
gereed voor 't dagelijks
dringen in
zachtgesluierd hout
schuldloos blauw
is oneindig maal de morgen
Onze slaapvolle vingers
strelen langs de tere welving
van de morgen
en begroeten argeloos
de lokkende klank van het staal
onvermijdbaar koud