Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 122]

Frank Daen
Paarden

Ik heb de paarden uit de trein zien stappen
de kop wat laag als een vermoeide plant,
de staarten waaiend nog als avond-vlaggen,
de benen stappend, sierlijk en galant,
als een slavin bewust van mannenogen,
maar toch onzeker en veroordeeld tot
een hamerslag
en sterven zonder God.