Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 106]

Ad den Besten
Natuurlijk

voor I.S.

Je wereld is louter natuur,
is aarde, lucht, water en vuur,
een trillend licht tussen de sterren,
een evenwicht van rust noch duur,-
je bent behuisd van verre.

De aarde moet je moeder zijn:
je knielt diep neer over haar pijn,
alles wat leven wil mag wonen
in dit gebaar van dijn en mijn,-
zustertje van haar zonen.

Vuur, vader vuur heeft je verwekt:
je ligt het liefst lang uitgestrekt
zijn taal van tongen te verstaan en
de tong van vuur die in je rekt,-
hoed je kleine vulkanen!

Water is branding, is de zee
bloed van je bloed, is ja en nee,
is ondergaan en bovenkomen
uit vloed in vloed van wel en wee,
uit een diepzee van dromen.

Jij vogel in de wind, jij bruid,
je huwt je onbezonnen uit,
naakt onder de adem van het leven,
een en al huiverende huid
en haren losgedreven.

Ach lieve leven, als vergaan
de elementen, zon en maan,
waar blijft je huis tussen de sterren?
- Herschepper Geest, breek baan, breek baan!
roep ik van verre.