Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 244]

Bergman
Rien ne va plus

er valt geen woord
meer tussen ons
geen kruimel van de tafel
van ons zwijgen
de honden hebben
hun begerig snuiven
voorgoed verleerd
en kluiven op hun staart
de vliegen liggen dood
in de kozijnen
de klok staat stil
het tikken niet meer waard