Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 130]

Dick Steenkamp
Troost mijn volk

(n.a.v. Jes. 40: 1 t/m 5 en 11)

mijn volk, ik mag u troosten
dat is openen wat gesloten is:
de grijze doos van uw hart
de donkere cel van uw ogen
de zwarte grot van uw mond

ik leg de vingers open van uw vuist
dat ge weer handen hebt
om over uw hart te strijken
handen vol om behulpzaam te zijn

- ik sloeg u eenmaal meer
dan gij het verdiend had
ik bepaalde mijn strafmaat
naar het tweevoud van uw onrecht -

thans maak ik een deur in uw huis
waar ge die niet zoudt verwachten
uw kamer zal openstaan op een wijd veld

een stem klinkt in de wildernis:
effen een weg voor de koning
hij licht het verzonken land,
hij strijkt de heuvels glad
met de palm van zijn hand,
hij slijpt het hoekige rond
wat afwijkt maakt hij gewoon

het zal zelfs dieren duidelijk zijn
wat heerlijkheid betekent
laat staan de mens die gij zijt

maar het lam zal de eerste zijn
die hij koestert in zijn arm
dat hij draagt in zijn schoot

[p. 131]

 

ik hoorde dit uit zijn mond

 

hij heeft het zelf gezegd

 

hij zei uw herder te zijn