Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 2]

Wim Pendrecht
Moederstad

Om de oude stad:

een dubbele waterkering

waarbinnen het leven broedde

over zeven eeuwen

tering en nering.

een tweetal jaarringen

een millennium groei

dwarsdoorsneden van een

duizendjarige boom

eens geplant in de vallei

tussen de hellingen

van heuvelruggen

met verdorde namen

onder ijstijden begraven.

een moederschoot

waarin levensvatbaarheid

vermoed werd

gevoed werd

langs de navelstreng van geduld

hier werd de tijd vervuld.

In die stad

verbrak ik de strenge dood

de lucht hing er lood-

zwaar om torens,

oude gevels, geprepareerde

antiquiteiten

e.a. dooddoeners.

Buitendien

dient vermeld

dat de taal van het bloed

mij steeds bekroop

waar het ging

om verzoening.