Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 339]

Marinus A. den Braber
Nocturne

Ik hang over het vruchtwater
met eens vervoegde nachtwoorden
van
ruik je de jasmijn
liefste
of
van
hoor je de wind

er slaapt niets meer van je
in het alfabet
je bent herinnering
in leegten zonder dimensie
er zijn geen punten meer
in de ruimte
van
geef me je hand
van
kom laten we slapen.