Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 236]

Bergman
Entr'acte

de avond zaait
de dood in onze schoenen
ik luister naar
elk ongewoon geluid
de oren bonzen
en het hart gaat schuil
het lijf onthult
de zelfgegraven kuil
de adem stokt
onder de klamme huid
en elke dag
moet ik in mij verzoenen