Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 119]

Jan D. Plenter
Landing

Hoe hoger ik vlieg,
te lager de plaats,
waar wonen
de dieren
de planten
de stenen
de mensen.

Hoe verder ik vlieg,
meer achter de plaats,
waar klinken
verhalen
zinnen
woorden
de schreeuw.

Nu zal ik komen,
waar ik kan denken,
of de gedichten,
die mij bezaten,
hun oorsprong vonden
in het één of het ander:
verhalen van dieren
zinnen van planten
woorden van stenen
de schreeuw van mensen

Hoe zou een verhaal
zonder te huwen
met zinnen leven,
hoe ook een woord
zonder het hart
van een schreeuw getuigen?

Hoe zou het lied
zonder dieren en planten
zonder de stenen

[p. 120]

 

zelfs zonder de mensen

 

het alles doorzingen?

 

 

 

Ik ga landen.